Σήμερα, 9 Νοεμβρίου, ενώπιον της Κοινοβουλευτικής επιτροπής στην Βουλή συζητήθηκε η επιμέτρηση χρονικής περιόδου σε κέντρο απεξάρτησης στην ποινή που επιβάλλεται από τα Δικαστήρια. Η πρόταση αφορά την τροποποίηση του άρθρου 12 περί Φυλάκων νόμο για να συμπεριλαμβάνει περιπτώσεις που δίνονται χάρες από τον Προέδρο της Δημοκρατίας.
Δική μας θέση είναι ότι το εν λόγω άρθρο του περί Φυλάκων Νόμο δεν πρέπει να συμπεριλαμβάνει μόνο περιπτώσεις που λαμβάνουν χάρες από τον Προέδρο της Δημοκρατίας αλλά και τα άτομα βάσει του περί Θεραπείας Κατηγορουμένων Χρηστών ή Ουσιών Νομός όπως και άτομα τα οποία έχουν κριθεί ότι πρέπει να ενταχθούν σε πρόγραμμα απεξάρτησης. Την ίδια ώρα θα πρέπει να γίνουν τροποποιήσεις στον περί Θεραπείας Κατηγορουμένων με σκοπό το Δικαστήριο να δεσμεύεται όπως ακολουθήσει την έκθεση των Ιατρών όσο αφορά εξαρτημένα άτομα. Περαιτέρω ανάλυση έχει γίνει σε σχετική έκθεση που είχε ετοιμαστεί Δεκ. 2019 για τον Σύνδεσμο με πραγματικά παραδείγματα από περιπτώσεις που είδαν τα Δικαστήρια μας.
Δεν μπορούμε να αποστερούμε σε κάποιον αυτή την βοήθεια βάσει του αδικήματος που έχει διαπράξει από την στιγμή που το άτομο αυτό είναι ουσιοεξαρτημένο. Δεν τίθεται θέμα απαλλαγής τους από την έκτιση ποινής αλλά θεραπείας τους. Το πρόβλημα που βλέπουμε εμείς σήμερα είναι:
1) πολλά άτομα ίσως να μην θέλουν να ενταχθούν σε πρόγραμμα επειδή ο χρόνος που θα κάνουν στο πρόγραμμα είναι επιπρόσθετος της ποινής και ως έχει αντιμετωπίζεται από τους κρατουμένους ως επιπλέον ποινή και
2) σε περίπτωση που όλοι όσοι είναι εξαρτημένοι αιτηθούν τέτοια μεταχείριση δεν υπάρχουν αρκετές θέσεις σε κλειστά προγράμματα για να μπορούν να φιλοξενήσουν αυτά τα άτομα, στην παρούσα φάση η Αγιά Σκεπή έχει 50 θέσεις για ενήλικες και 15 για ανήλικους.
Σύμφωνα με την έκθεση της ΑΑΕΚ – «Το Κοινωνικό Κόστος των Παράνομων Παράνομων Ουσιών στην Κύπρο κατά το έτος 2018», το κοινωνικό κόστος το οποίο προκύπτει από την χρήση παράνομων ουσιών ανέρχεται συνολικά στα €74 εκατ. (κόστος ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, κόστος πρόληψης και ερευνάς, κόστος συντονισμού, κόστος επιβολής του νόμου, κόστος απώλειες εισοδημάτων και παραγωγικότητας). Από αυτά το μεγαλύτερο μέρος (77.5%) αναλώνεται στο κόστος επιβολής του νόμου (€57,4 εκατ.) σε αντίθεση με το κόστος πρόληψης (1.4% – 1 εκατ.) και κόστος περίθαλψης (7% – €5.1 εκατ.). Πιο συγκεκριμένα όμως το 88.1% του κόστους για την επιβολή του νόμου πάει στην Αστυνομία (ΥΚΑΝ). Δηλαδή τα 50 από τα 57 εκατ. για την επιβολή του νόμου είναι κόστος Αστυνόμευσης.
Ίσως να πρέπει να δώσουμε λίγα λεφτά στην περίθαλψη, θεραπεία και πρόληψη, να μπορούν να υπάρχουν θέσεις για όλους τους ουσιοεξαρτημένους και μετά να τους δώσουμε αυτό το βοήθημα. Βοήθημα στο οποίο θα πρέπει να μπορούν να απευθυνθούν όλοι όσοι αντιμετωπίζουν πρόβλημα.
Περισσότερα για την ερεύνα της Αρχή Αντιμετώπισης Εξαρτήσεων Κύπρου θα βρήτε εδώ
Πρόταση του Συνδέσμου Υπεράσπισης Δικαιωμάτων των Φυλακισμένων και Αποφυλακισθέντων εδώ
Αρχή Αντιμετώπισης Εξαρτήσεων Κύπρου
Ο περί Θεραπείας Κατηγορούμενων Χρηστών ή Ουσιοεξαρτημένων Νόμος του 2016 (41(I)/2016)
Αλέξανδρος Κληρίδης
Αντιπρόσωπος & Νομικός Σύμβουλος
